طبق رسم هر هفته در مرکز اسلامی مسکو، جلسات جمعه شبهای این مرکز، این هفته با برگزاری بزرگداشت آیت الله عبدالکریم حائری یزدی در حسینیه مرکز اسلامی ادامه یافت. در ابتدای این مراسم علی اکبر قاسموف از دانشجویان علوم دینی درباره اهمیت نقش علماء اسلام از دیدگاه اهل بیت(ع) صحبت نمود.
سپس حجت الاسلام والمسلمین شیخ مهدی موصلی نماینده آیت الله سیستانی در فدراسیون روسیه در سخنانی ضمن تجلیل از نقش برجسته علما در تاریخ اسلام، به بیان جایگاه ویژه آیت الله حائری یزدی در بین علمای شیعه پرداخت و افزود: بعضی از شاگردان افضل از اساتید خود هستند؛ بدین صورت که آیت الله حائری یزدی حوزه علمیه قم را بنا و تأسیس نمود در حالیکه شاگرد ایشان امام خمینی(ره) انقلاب اسلامی را در ایران بنیانگذاری و رهبری نمود.
سخنران پایانی این مراسم حجت الاسلام والمسلمین اکبری جدی، نماینده دفتر ولی فقیه در فدراسیون روسیه بود که وی در سخنانی کوتاه بیان داشت: این که امروز تشیع زنده و استوار و پیشرو میباشد؛ نتیجه مجاهدات و زحمات بی وقفه و شبانه روزی مراجع، علما و فقهای این مکتب است. در ادامه شرکت کنندگان در مراسم به تماشای مستند روایی از شرح زندگانی عالم ربانی آیت الله عبدالكریم حائری یزدی به زبان آذری، تولید شده در واحد سمعی و بصری مرکز اسلامی مسکو پرداختند و با قرائت فاتحه و صلوات به روح بزرگ آن عالم جلیل القدر ادای احترام کردند. اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت حجت الاسلام والمسلمین اکبری جدی، پایانبخش مراسم این هفته مرکز اسلامی مسکو بود.
آیت الله عبدالكریم حائری یزدی (۱۲۷۶ ـ ۱۳۵۵ق) معروف به آیت الله مؤسس از مراجع تقلید شیعه، بنیانگذار و زعیم حوزه علمیه قم از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۵ش بود. آیت الله حائری سالهای طولانی در حوزه علمیه کربلا، سامرا و نجف تحصیل کرد. وی در سال ۱۳۳۳ق/۱۲۹۳ش برای همیشه به ایران بازگشت و در ابتدا به اداره حوزه علمیه اراک مشغول شد. آیتالله حائری در سال ۱۳۴۰ق (۱۳۰۱ش) به دعوت عالمان قم، به آن شهر رفت و با شکل دادن به حوزه علمیه قم و بر عهده گرفتن ریاست آن، در قم ماندگار شد.
آیت الله حائری در دوران ریاست حوزه قم بیش از هر چیز به برنامهریزی برای تثبیت و پیشرفت حوزه میاندیشید. تحول در روشهای آموزش در حوزه، تخصصی شدن ابواب فقه، توسعه دامنه معلومات دانشپژوهان حوزه، حتی آموزش زبانهای خارجی، و به طور خلاصه تربیت محقق و مجتهد، از برنامههای او بود.
وی خود را در معرض مقام مرجعیت قرار نداد و پس از وفات سید محمد کاظم یزدی (۱۳۳۷ق/۱۲۹۸ش) دعوت برای رفتن به عتبات و پذیرش مرجعیت شیعه را نپذیرفت و اقامت در ایران را وظیفه خود خواند. با این حال با افزایش شهرتش در قم، بسیاری از ایرانیان و برخی شیعیان سایر کشورها از مقلدان او شدند. برخی از شاگردان او از جمله سید روح الله خمینی، محمد علی اراکی، گلپایگانی، شریعتمداری، سیدمحمدتقی خوانساری و سید احمد خوانساری در سالهای بعد به مقام مرجعیت رسیدند. آیت الله حائری در امور اجتماعی نیز فعال بود و از جمله کارهای عام المنفعه او تأسیس بیمارستان سهامیه قم و تشویق به ساختن بیمارستان فاطمی قم بود.